Zondag 3 juni. Om 10 uur zullen Mireille en haar ouders klaar staan op vliegveld Nordhorn-Lingen voor een tochtje naar Ameland. Er is veel lage bewolking en het is wat nevelig. Maar volgens de TAF (9-uurs weersvoorspelling) zou dat in de loop van de ochtend oplossen.
Om 9.30 vertrok ik van Eelde en precies op de openingstijd van Nordhorn (10.00) landde ik op de geasfalteerde baan tussen de bossen. Op final voor de 06 staan lampen op palen die net boven de bomen uitsteken, kennelijk met de bedoeling om daar night-vfr te vliegen.
Ook op Nordhorn was het weer nog tamelijk nevelig, dus heb ik toch maar even naar Ameland gebeld hoe het weer daar was. Havenmeester Henk Kuijpers (die ook in de organisatie van vliegfeest Ameland zit) meldde dat het wel goed was want hij kon vanaf het vliegveld de vuurtoren zien.
Met dat goede nieuws in gedachten stegen we op van het "bosbaantje" en zetten eerst koers naar Ootmarsum, waar Mireille’s ouders wonen. Het openluchtmuseum met traditionele Twentse huizen was mooi te zien. Vervolgens naar Hengelo waar Mireille nu woont. Na diverse rondjes boven Hengelo verlaten we de Twentse CTR in Noordelijke richting, op weg naar Ameland. Maar het rondjes draaien, gecombineerd met de iets hobbelige vlucht begon nu zijn tol te eisen. De gezichten begonnen langzamerhand steeds meer op pips te staan. Daarom besloten we om een tussenlanding op Hoogeveen te maken. Ik was er sinds lange tijd niet geweest, dus vond het eigenlijk wel prima om daar weer eens te landen. Na een kopje koffie/thee op het gezellige terras hervatten we de vlucht naar Ameland. Het was nog steeds nevelig, jammer!
Op Ameland aangekomen brak gelukkig eindelijk de zon door en werd het die middag toch nog mooi weer.
We hebben zo lang mogelijk genoten van Ameland, want precies op sluitingstijd van Airport Ameland (18.00) vertrokken we weer. De lucht is ’s avonds altijd veel rustiger, dus het was nu een mooie rustige vlucht. Voor de passagiers duidelijk een stuk prettiger. Op 4000 voet vlogen we Groningen binnen, maar moesten toen toch weer wat zakken om niet boven een wolkenlaag uit te komen. Op 3300 voet vlogen we over de Eelde CTR, ook leuk om het vliegveld eens vanuit die positie te zien. Om 7 uur ’s avonds zijn we geland op Nordhorn. Het veld ligt midden in het bos, rondom het veld bomen. Geluid van tjirpende vogeltjes. Het restaurant-terras met uitzicht op de baan was druk bezocht. Een gezellig vliegveld! Na een laatste drankje op het terras namen we afscheid van elkaar en vloog ik alleen terug naar Eelde. Oók nu weer precies op sluitingstijd van Nordhorn-Lingen (20.00) ! Geklommen naar 6500 voet om eens te kijken hoe het er boven die nevel-laag uitziet. Na 30 minuten alweer geland op Eelde.
Het was een gezellige dag, met leuke mensen, die ik alleen wel mooiere uitzichten gegund had. Maar ja, het weer blijkt soms toch weer moeilijk te voorspellen te zijn.
Ook op Nordhorn was het weer nog tamelijk nevelig, dus heb ik toch maar even naar Ameland gebeld hoe het weer daar was. Havenmeester Henk Kuijpers (die ook in de organisatie van vliegfeest Ameland zit) meldde dat het wel goed was want hij kon vanaf het vliegveld de vuurtoren zien.
Met dat goede nieuws in gedachten stegen we op van het "bosbaantje" en zetten eerst koers naar Ootmarsum, waar Mireille’s ouders wonen. Het openluchtmuseum met traditionele Twentse huizen was mooi te zien. Vervolgens naar Hengelo waar Mireille nu woont. Na diverse rondjes boven Hengelo verlaten we de Twentse CTR in Noordelijke richting, op weg naar Ameland. Maar het rondjes draaien, gecombineerd met de iets hobbelige vlucht begon nu zijn tol te eisen. De gezichten begonnen langzamerhand steeds meer op pips te staan. Daarom besloten we om een tussenlanding op Hoogeveen te maken. Ik was er sinds lange tijd niet geweest, dus vond het eigenlijk wel prima om daar weer eens te landen. Na een kopje koffie/thee op het gezellige terras hervatten we de vlucht naar Ameland. Het was nog steeds nevelig, jammer!
Op Ameland aangekomen brak gelukkig eindelijk de zon door en werd het die middag toch nog mooi weer.
We hebben zo lang mogelijk genoten van Ameland, want precies op sluitingstijd van Airport Ameland (18.00) vertrokken we weer. De lucht is ’s avonds altijd veel rustiger, dus het was nu een mooie rustige vlucht. Voor de passagiers duidelijk een stuk prettiger. Op 4000 voet vlogen we Groningen binnen, maar moesten toen toch weer wat zakken om niet boven een wolkenlaag uit te komen. Op 3300 voet vlogen we over de Eelde CTR, ook leuk om het vliegveld eens vanuit die positie te zien. Om 7 uur ’s avonds zijn we geland op Nordhorn. Het veld ligt midden in het bos, rondom het veld bomen. Geluid van tjirpende vogeltjes. Het restaurant-terras met uitzicht op de baan was druk bezocht. Een gezellig vliegveld! Na een laatste drankje op het terras namen we afscheid van elkaar en vloog ik alleen terug naar Eelde. Oók nu weer precies op sluitingstijd van Nordhorn-Lingen (20.00) ! Geklommen naar 6500 voet om eens te kijken hoe het er boven die nevel-laag uitziet. Na 30 minuten alweer geland op Eelde.
Het was een gezellige dag, met leuke mensen, die ik alleen wel mooiere uitzichten gegund had. Maar ja, het weer blijkt soms toch weer moeilijk te voorspellen te zijn.
Ootmarsum
Ootmarsum, openluchtmuseum
Op Ameland. Het weer was nu duidelijk verbeterd.
Strandpret
Om 18.00 opgestegen vanaf Ameland Airport
Van Ameland naar Nordhorn was de lucht veel rustiger.
Blik op Ameland vanaf 3000 voet.
Geulen in de Waddenzee
Op 4000 voet. In de verte ligt Groningen.
Meneer Kruse heeft bijna de hele terugweg gevlogen.
Overhead vliegveld Eelde
’s avonds 7 uur weer geland op Nordhorn-Lingen
Torentje van Nordhorn-Lingen
Nog even tanken.
Hier kun je zien hoe mooi het veld tussen de bossen ligt
Op FL65 boven de nevel
Idem
Idem