Wangerooge is het meest oostelijke Oostfriese waddeneiland, de bestemming van m’n vlucht vandaag.  Vanwege het mooie (strand)weer leek me de combinatie van een vliegtochtje en een bezoek aan een waddeneiland een prima idee. Op Ameland en Texel was ik al meer dan eens geland, dus het is tijd voor iets nieuws. Oostelijk van Schiermonnikoog bevinden zich nog 7 Duitse waddeneilanden, waarvan 6 voorzien zijn van een vliegveld. Ik besloot om ze alle 7 vanuit de lucht te bekijken en op de laatste te landen.

Ik verlaat Eelde CTR bij X-Ray (Hoogkerk) en koers richting Borkum. Van de waddenkust is nog weinig te zien, laat staan dat er iets van eilanden te zien is. Het zicht valt dus toch wat  tegen. Na een minuut of 10 komt Borkum in zicht en meld ik me aan bij Bremen info.
De tocht gaat verder over Juist, Norderney, Baltrum, Langeoog en Spiekeroog. Vijf minuten voor het bereiken van Wangerooge meld ik me af bij Bremen en neem contact op met Wangerooge Radio.


Wangerooge Radio meldt dat baan 10 in gebruik is en ik me weer moet melden als ik op "right-hand base" voor de 10 zit.

Wangerooge komt in zicht. Een eiland van 8 kilometer lang en 1 kilometer breed.
De landingsbaan is 850 meter lang en verhard. Ik sta stil na 425 meter en taxi van de landingsbaan naar het platform, waar al zo’n 15 toestellen staan. Best druk voor een doordeweekse dag. Later hoor ik dat er in het weekend wel eens 80 vliegtuigen staan.

Right-hand base voor baan 10

Geparkeerd op het groene platform van Wangerooge
De toren staat boven op de kleine maar fraaie ontvangst- en vertrekhal. De havenmeester is zeer vriendelijk en het landingsgeld is heel acceptabel: 7 euro. Een verademing vergeleken met de Nederlands prijzen!

Op een doordeweekse dag is het al druk
Dit gele vliegtuigje, dat nauwelijks groter is dan de piloot, heb ik al eens gezien op een vliegshow in Dahlemer-Binz (in de Eiffel). Het zou het kleinste tweemotorige vliegtuigje zijn.

De fraaie toren van Wangerooge Flugplatz
Hier stijgt het vliegtuig op dat het vliegverkeer tussen de eilanden en met het vasteland onderhoudt.

Het kleinste tweemotorig vliegtuigje was ook op Wangerooge
De vuurtoren torent boven de huizen van het dorp uit.

Hiermee wordt een lijndienst tussen de eilanden onderhouden
Dat verwacht je toch niet? Er is zelfs een (smal)spoorbaan op het kleine eiland, dat loopt van de haven naar het dorp. De toeristen die met de boot aankomen worden zo naar het dorp vervoerd.

De vuurtoren in het dorp
Er zijn 1000 Wangeoogers en 10000 toeristen. Op dit strand dat tegen het dorp aanligt zijn inderdaad wel wat toeristen te zien. Verder is het eiland zeker niet druk.

Station Wangerooge
Voor lange fietstochten moet je niet op Wangerooge zijn, maar de fietspaden die er zijn zijn goed.

Strand bij het dorp is druk bezocht

Mooie fietspaden

Meest voorkomende plant op Wangerooge: De Rozebottelstruik
Wat verder van het dorp af zijn de stranden ruim en met voldoende plek. Ik heb hier gezwommen, het water was lekker, en geen kwallen!

Lijfspreuk van de Wangeroogers
Kenmerkende toren. Is geloof ik een jeugdherberg.

Mooie stranden
Klokslag 6 uur komen de wielen van de PH-AEC los van het Wangeroogse asfalt en vlieg ik via de Duitse waddeneilanden weer terug naar Groningse luchten. Het wad ziet er betoverend mooi uit. Er zit meer naar de kust een wolkenlaagje rond 4000 voet waar ik boven ga vliegen. Dat geeft een uitzicht alsof je in een airliner zit. Prachtig zo boven de wolken.

Eén wolkenkrabber heeft Wangerooge zelfs ook!!

Alweer op de terugreis