Rozas is een klein vliegveldje in Galicië, Noord-West Spanje. Daar staat in een nog door de Duitsers in de Tweede Wereldoorlog gebouwde hangar een Piper Arrow IV Turbo te wachten om naar Lelystad gevlogen te worden.

We arriveren met Vueling Airlines op La Coruña. Helaas is de bagage achtergebleven op de tussenstop Heathrow. Schijnt vaker te gebeuren horen we bij de bagage-kwijt-balie in het geval van de combinatie Vueling + Heathrow – maar bij de volgende vlucht morgenavond wordt de bagage opgestuurd verzekerd men ons.

De volgende ochtend gaan we per auto naar Rozas, een uurtje rijden vanaf La Coruña. Het vliegveld ligt er in de motregen verlaten bij, er schijnt vooral met drones gevlogen te worden.

We maken een lokaal proefvluchtje met de Piper. De bewolking hangt te laag om over de heuvels van circa 2000ft het stuk naar de kust te vliegen. We besluiten om naar La Coruña te vliegen. Er wordt morgen sneeuw verwacht, met name in het bergachtige gebied waar Rozas http://www.cialisgeneriquefr24.com/cialis-expiration-brevet/ aan grenst. Het zijn marginale VFR condities, we komen onder “special VFR” clearance aan op La Coruña.

De beloofde koffer is er niet! Morgen komt die aan, wordt opnieuw beloofd.

De volgende dag stormt het, niet alleen hier in La Coruña, maar langs de hele Spaanse Noordkust.

Dus als we dan toch grounded zijn, gaan we de stad maar eens verkennen: het huis van de oprichter van modeketen Zara, het science museum met een opengewerkte Boeing 747, de enorme kanonnen die vroeger de stad moesten verdedigen, enzovoorts. Met een heerlijke lunch met lokale specialiteiten (octopus bijvoorbeeld) komt de dag zo helemaal goed.

Met de koffer komt het niet goed, die is alweer niet aangekomen. Volgende keer toch maar niet kiezen voor Vueling? Of is het de afhandelaar op Heathrow die zijn werk niet goed doet?

De volgende dag is de wind wat gaan liggen. Het zicht is nog niet geweldig, en de wolkenbasis rond de 1500 voet. Maar dat is voldoende om te vertrekken. Bovendien is het weer op onze eerste tussenstop, Biarritz, goed. Na take-off vliegen we over La Coruña richting noord-west en volgen dan de kustlijn. De uitzichten zijn prachtig, hoge steile kliffen, groene heuvels, stranden en havens.

Na getankt te hebben op Biarritz hebben we nog tijd voor een volgende leg. We besluiten om naar Le Mans te gaan. Biarritz waarschuwt ons voor slecht zicht 20 mijl noordwaarts. Dat blijkt allemaal nog wel mee te vallen. We vliegen langs de stranden van Aquitane, over de monding van de Gironde en buigen dan meer landinwaarts af richting Le Mans.

De toren van Le Mans is inmiddels niet meer bemand, maar het veld is daarmee niet dicht. We landen een paar minuten voor einde daglichtperiode, zetten het vliegtuig vast en zoeken een hotel op. We lopen naar een restaurant in het oude gedeelte van Le Mans, dat best mooi blijkt te zijn.

De volgende dag vertrekken we van Le Mans. In take-off zien we het beroemde circuit onder ons, waar vandaag met motoren wordt geraced.

Het is nu perfect vliegweer, goed zicht en een paar schapewolkjes. Nog een tankstop gemaakt op Charleville-Mézières, en daarna door naar Lelystad. Op Lelystad staan de spotters al klaar; vanwege ons Spaanse call-sign zijn we toch een beetje bijzonder.

We zijn net geland en krijgen een telefoontje dat de koffer inmiddels op Schiphol is aangekomen. Inmiddels gewend aan zweetlucht; het belang van elke dag een schoon overhemd wordt zwaar overschat 😉