Nieuwe steden bezoeken, die als zeer bezienswaardig bekend zijn, is uiteraard een prima excuus om weer eens achter de yoke te kruipen in het vliegtuig. Voor dit weekend stonden Gdansk, Krakau en Dresden op de planning. Deels omdat Noord-Duitsland en Polen het enige stukje Europa is waar het dit weekend goed vliegweer is, en deels vanwege het hierboven gegeven argument.
Eelde – Heringsdorf
We hadden onze reis naar Polen al een week uitgesteld vanwege slecht weer. Ook dit weekend kleurde de buienradar voorspelling Europa weer erg blauw. We zijn niet mooi-weer vliegers en we blijven niet thuis voor een paar buitjes, maar alléén maar regen is ook
niet fijn. Maar tegen het eind van de week leek de voorspelling voor Polen toch wel goed, en zou de regen en het onweer ten zuiden van de lijn Groningen – Dresden blijven, Dus we besloten te gaan. Vrijdagmiddag melden we ons aan bij de verkeersleiding met: “Request start up for our flight to Heringsdorf”, waarop Eelde Delivery antwoordt met “Ok, dus even naar de EDAH zeg maar”. De ICAO-code van Heringsdorf is namelijk EDAH! Het uiteindelijke doel van vandaag is Gdansk, maar we maken we een tussenstop op Heringsdorf. Dit veld hebben we uitgekozen omdat het mooi gelegen lijkt: op een schiereiland, aan het water, en dichtbij de Poolse grens. En het heeft een instrument approach. We vertrekken van Eelde met een DOBAK departure. In ons vliegplan staat vervolgens airway N125, baken WSN, airway L23 en tenslotte UDAXI waar de arrival procedure van Heringsdorf begint. Van Bremen radar krijgen we meteen al een direct naar UDAXI. We vliegen langs Hamburg, net zuidelijk van vliegveld Finkenwerder. Op Heringsdorf krijgen we de NDB approach op runway 10. Het vliegveld ligt in een mooi gebied met meren en bossen. Op het veld staat meteen iemand klaar om onze Avgas voorraad weer aan te vullen, goede service! Na het tanken gaan we naar “Hangar 10” waar we onze eigen energievoorraad kunnen aanvullen. We parkeren op een stuk asfalt dat duidelijk betere tijden heeft gekend, waarschijnlijk nog aangelegd in de tijd van de socialistische heilstaat. Het restaurant annex museum is dan wel weer gloednieuw. Het museum herbergt een collectie WW-2 vliegtuigen, beide kanten zijn vertegenwoordigd: Spitfire, Mustang en Yak van de Geallieerde kant en een Messerschmitt van Nazi-Duitsland kant. Nu staan ze gebroederlijk naast elkaar in de museumhangaar. Wij genieten op het terras van een heerlijke vruchtentaart met koffie.
(Vliegplan: EHGG N0141F090 DOBAK2C DOBAK N125 WSN L23 UDAXI UDAXI1H EDAH)
Heringsdorf – Gdańsk
Heringsdorf heeft geen departure naar het Oosten. De departure die wij in ons vliegplan hebben staan is noodgedwongen een PENET departure die in noordwestelijke richting gaat, dus de verkeerde kant op. De vertrekroute zou ons daarna weer terug over het veld leiden en dan naar BINKA op de Pools grens. Vliegen vinden we leuk, maar onnodig heen en weer vliegen hoeft wat ons betreft niet. Dus we vragen na take-off meteen een direct naar BINKA. De toren van Heringsdorf kan ons daarvoor geen toestemming geven. Dat kan alleen de Poolse verkeersleiding, omdat BINKA op de grens ligt. De toren geeft ons initieel een PENET2A departure tot 5000 voet maar zet ons snel over op de Poolse verkeersleiding die ons meteen toestemming geeft om direct naar BINKA te vliegen en vervolgens door naar URORA. We hadden FL (flight level) 130 in het vliegplan staan, omdat Autorouter (waarmee we de IFR routes plannen) geen lagere route kon vinden naar Gdansk. Autorouter kon nog wel een route in het systeem vinden op een hoogte van FL090, maar die zou ons via een omweg dwars door de Russische enclave Kaliningrad voeren. Niet wetend wat voor problemen dit zou geven – we hadden dan in elk geval de Russische AIP moeten bestuderen – leek het ons beter om dat niet te doen. In de klim vragen we of we op FL090 mogen blijven, maar het Poolse luchtruim blijkt ongecontroleerd te zijn tot FL095. Dus dan kiezen we er voor om naar FL100 te gaan, dan hoeven we niet aan de zuurstof, wat bij FL130 uiteraard wel zou moeten. Af en toe zit er een wolk in de weg. De grotere torens gaan we omheen – uiteraard met toestemming van ATC: “request 10 degrees to the left to avoid”. Bij de minder grote wolken prikken we er wel doorheen, maar dat geeft soms toch wel wat gehobbel – het soort gehobbel dat je toch even los van je stoel komt. Bij URORA aangekomen mogen we direct door naar UVRIK. In ons vliegplan staan nog de veel noordelijker gelegen punten VAPOS en OGDAV maar daar hoeven we gelukkig niet langs te vliegen. Het vliegplan moet nu eenmaal een route bevatten die goedgekeurd wordt door Eurocontrol, en dat houdt soms in dat je een route in je vliegplan moet zetten waarin een omweg zit. De route moet via airways lopen. Een directe route tussen twee punten is in sommige landen toegestaan, maar dan alleen tot een bepaalde maximale afstand.
Vlak voor de arrival van Gdansk worden nog even opzij gevectored zodat sneller verkeer er langs kan. We zijn nummer 3 voor approach. We doen een RNAV approach op runway 11. De wind is 40 graden met 9 knopen, het is CAVOK en 24 graden.
Met de taxi zijn we vlot in het oude centrum van Gdansk. Het hotel blijkt zich te bevinden midden in wat de meest toeristische straat van Gdansk lijkt te zijn. De stylist die de entree van het hotel heeft vormgegeven lijkt zich te hebben laten inspireren door een darkroom. We lopen door een donkere gang, een zwarte trap op en ergens tussen de zwarte muren treffen we de receptionist aan. Hij doet het werk nog niet zo lang en raakt helemaal van slag van onze verschijning. Hij lijkt nog niet echt opgewassen te zijn tegen zijn taak als receptionist. Hij krijgt ruzie met het reserveringssysteem en het pin-apparaat. We accepteren maar dat de incheckprocedure een half uur duurt, want het is ook een beetje aandoenlijk. Gelukkig zijn we de enige gasten. De kamer is prima in orde en ligt gelukkig aan de rustige achterkant.
Het centrum is gezellig druk, er zijn veel terrasjes, veel muzikanten op straat. Gdansk heeft veel mooie gebouwen in Hanze-architectuur. Licht storend was wel de klantenwerving op straat voor stripclubs. Om de 200 meter kwam een meisje en soms een jongen naar ons toe met de belofte dat we een fijne avond konden beleven in hún stripclub. Nog nagevraagd, maar ze bedoelden niet Marvel strips.
(Vliegplan: EDAH N0140F130 PENET M602 BINKA DCT URORA Y100 MALOX P31 VAPOS N133 DOMAG EPGD)
Gdańsk – Łódź
“Theo wir fahr’n nach Lodz”: in dit liedje van Vicky Leandros spreekt ze Lodz uit commander sildenafil 100 reviews zoals je het schrijft: “lots”. Maar als we ons bij de crew entry melden in de vertrekhal van het vliegveld Gdańsk Lech Wałęsa., en zeggen dat we naar “lots” gaan, begrijpt de dienstdoende beambte er geen snars van. Als we naar het zuiden wijzen en steeds harder “lots, lots” roepen, begrijpt hij het ineens: “Woed”!! zegt hij. Hmm, misschien dat er daarom zoveel streepjes boven en door de letters van de plaatsnaam staan.
Na de veiligheidscontrole en het betalen van het landingsgeld van slechts 25 euro mogen door de deur het vliegveld op. We mogen zelf naar onze kist lopen. Gdańsk is voor de GA een prima veld: niet duur, gemoedelijk, en niet te veel gedoe. Zo is elk veld weer anders, soms mag je nog geen 100 meter lopen van het vliegtuig naar de GA terminal, en soms mag je het hele veld over sjokken. Ook ATC is niet overal hetzelfde. Zo krijgen we bijvoorbeeld hier na de startup aanvraag meteen de IFR clearance. Niks “are you ready to copy te clearance?”. Na take off van baan 11 op een NIKMI departure krijgen we snel een shortcut naar PENEX en mogen we klimmen naar FL100. De bewolking neemt wat toe naarmate we zuidelijker komen, maar dat levert verder geen problemen op.
Op Lodz doen we een RNAV approach op baan 07. We tanken hier weer vol. De Tecnam’s van vliegschool Bartolini Air starten even verderop op. In de briefing room filen we ons vliegplan naar Krakau. Het landingsgeld op Lodz is meer dan verwacht: 42 euro!
(Vliegplan EPGD N0140F120 NIKMI Y100 KARTI N133 PENEX/N0144F110 N133 ADOXO EPLL)
Łodz – Krakau
We krijgen een telefoontje van FIO Amsterdam dat ons vliegplan naar Krakau een probleempje heeft: we hadden toestemming voor een parkeerplaats moeten vragen. Er blijkt bij nadere bestudering van de NOTAM’s inderdaad iets te staan over beperkte ruimte op Krakau. Dus we bellen naar operations in Krakau. Daar geven ze ons slecht nieuws: er is geen ruimte beschikbaar, zeker niet voor een overnight stay. Dit is even een nare verrassing. Ons bezoek aan Krakau lijkt ineens in het water te vallen. We willen niet zomaar opgeven, dus we geven aan dat we een tamelijk klein vliegtuig hebben, en dus maar een https://www.viagrasansordonnancefr.com/viagra-prix/ klein hoekje ergens nodig hebben, en dat we bovendien ook al een hotel geboekt hebben. Hopelijk kan dat ze vermurwen. Ze bieden een opening: als ik ook een vliegplan voor vertrek alvast file en een mail stuur met de gegevens van het vliegtuig bekijken ze het nog eens. Gelukkig krijgen we dan de melding dat we mogen komen. We springen in de kist en vertrekken nu van baan 25. De departure vereist dat we vrij snel op hoogte zitten, dus we klimmen met wat meer vermogen dan normaal.
Op Krakau worden we soepel door de handling naar de exit geleid. Achteraf hadden we meteen alle kosten moeten betalen – zie verslag van de volgende dag. Het vliegveld ziet er uit alsof het net gisteren spiksplinternieuw is opgeleverd.
Ons wordt de trein aanbevolen die rechtstreeks naar de binnenstad gaat. Ook de trein ziet er spiksplinternieuw uit. Voor 8 zloty de man (2 euro) rijden we in een minuut of 20 naar de oude binnenstad van Krakau. Het is vanaf het station zo’n 16 minuten lopen naar het hotel Golden Tulip. We lopen door een park met mooie brede paden. Het is druk, er lopen veel mensen die genieten van het mooie weer, er zijn veel bankjes, sommige bezet met stelletjes die alleen maar aandacht voor elkaar hebben. Het ziet er allemaal ontspannen en gezellig uit. Het hotel is prima, en dicht bij de Grote Markt. Hier lopen we naartoe. Het plein overtreft de verwachtingen. De mooie Lakenhal in het midden van het 13de eeuwse plein, de Raadhuistoren en de Maria kerk, het ziet er prachtig uit. De horeca profiteert er ook uitbundig van, het plein is omgeven met terrasjes. Om snel alle highlights van Krakau te kunnen zien pakken we één van de vele electrische karretjes met gids.
(Vliegplan: EPLL N0140F090 VIDEV DCT KUKAM EPKK)
Krakau – Dresden
Om 7 uur prima ontbijt. Taxi was snel aanwezig en om half negen stonden wij bij het vliegtuig. De luitjes van handling zouden zo terug komen met de factuur. Na een half uur wachten kwam er eindelijk een autootje, niet met de factuur maar met de mededeling dat we nog even moeten wachten. Een kwartier later is hij er weer met de vraag of we een factuur of een bonnetje willen…. Stomverbaasd stamelen we “factuur”. Eindelijk om 9.28 – twee minuten voor onze vertrektijd volgens vliegplan, en na een uur wachten bij het vliegtuig, komt eindelijk het autootje weer terug met een mobiel pin-apparaat waarmee we de 270 zloti kunnen betalen.
We springen in de kist en gaan zo snel mogelijk de lucht in. Tijdens de vlucht naar Dresden zien we zuidelijker flinke CB’s, maar wij blijven buiten de wolken.
Op Dresden pakken we de taxi naar de binnenstad voor een flitsbezoek. We lunchen op een terras met uitzicht op de Augustusbrücke over de Elbe. Vervolgens bezoeken we de beroemde Frauenkirche en maken een wandeling in de omgeving ervan.
(Vliegplan: EPKK N0142F100 NUMBA2J NUMBA T738 EKSEK Z348 NAROX DCT GARKI DCT OSKAN OSKAN4B EDDC)
Dresden – Groningen
Vlak bij Dresden ontstond onweer. Vanaf het terras waar we lunchten hoorden we donder en zagen we bliksem. Op de route naar Groningen werd ook onweer voorspeld, en CB’s. We hebben daarom maar afgezien van ons oorspronkelijke IFR vliegplan en zijn VFR vertrokken. Op 2000 voet in een rechte lijn vanaf Dresden naar Eelde. We hadden verwacht meer werk te hebben aan het radioverkeer nu we VFR gingen in plaats van IFR. Maar dat viel reuze mee: heel Duitsland door van Oost naar West in een rechte lijn met geen controle-zone crossings of problemen met restricted areas. Dit mede omdat het weekend was, waardoor sommige CTR’s niet actief waren. Om ons heen zagen we enkele flinke luchtkastelen, oftewel “towering cumuli”, waar we zeker niet IFR doorheen hadden willen gaan. Dus de beslissing om deze laatste leg richting Eelde “op zicht” te vliegen was een juiste. We landen op baan 01 van Eelde en daarmee is een prachtige vliegtrip weer ten einde.
(Vliegplan: EDDC DCT EHGG)