Opnieuw vlieg ik naar Pakuba, het vliegveld in Murchison’s Park (Uganda). Deze keer samen met Bart die hier wil gaan kijken voor land om een lodge op te bouwen.
Categoriearchief: News
Selecteer een nieuws onderwerp uit de onderstaande lijst, en selecteer vervolgens een nieuws artikel om te lezen.
Pakuba, 12 april 2010
We vertrekken iets na 8 uur ’s ochtends vanuit Kajansi richting noord. Ik maak een low pass over Kinyara, een strip bij een suikerplantage, vervolgens een low pass over het vliegveld van Masindi. Daarna geland op Bugungo en tenslotte geland op de bestemming Pakuba. Ik vlieg met een instructeur van KAFTC die mij uitcheckt op deze vliegvelden. Pakuba ligt in het wildpark Murchisons Falls. We zien onderweg ook buffels, giraffen en nijlpaarden.
Op de terugweg maak ik nog een tussenlanding op Butiaba, dat aan Lake Albert ligt.
Entebbe, Bulago (25 maart 2010)
Ik ben weer terug in Uganda. Twee weken geleden uitgecheckt op de Cessna 172 van KAFTC op Kajjansi. Nu wilde ik eens naar Bulago, een eilandje 10 minuten vliegen uit de kust in Lake Victoria. Maar we moesten eerst naar Entebbe om een neuswiel te brengen voor de Islander 5X-EMM die daar met een lege band stond. We landen achter een grote bak op runway 17 en moeten vervolgens nog een enorm eind taxiën over het UN gedeelte van het vliegveld. Helemaal achteraan, op het militaire gedeelte, stond Mike met zijn Islander. Ergens aan de rand zien we vage resten liggen van een Mig-15 en een Mig-17. Het leek me geen goed plan om hier foto’s te maken, dus helaas geen beeldmateriaal hiervan. Met drie man hangen we op het stabilo om het neuswiel omhoog te krijgen. De mechanicien vervangt vervolgens het wiel. Daarna taxiën we, de Islander voorop, terug naar runway 17. We passeren de oude toren, waar de Israëliers hun reddingsoperatie in 1976 uitvoerden. Na take-off gaan we met een linkerbocht richting Bulago op 5500 voet over Lake Victoria (elev. 3700′). Na 15 minuten bereiken we Bulago eiland. We inspecteren de runway eerst op 500 voet, vervolgens gaan we op 50 voet eroverheen om de vogels en andere beesten te verjagen, maken een teardrop en landen. Het is een beetje hobbelige runway (een beetje zoals Ameland maar nog iets meer hobbels). Landingsgeld is noppes, we moeten ons alleen even inschrijven in het airfield-boek. We nemen even een kijkje op het strand. De lodge is overgenomen door The Ugandan Safari Company en wordt verbouwd. Het strand ziet er idyllisch uit, ware het niet dat het er momenteel vergeven is door lake flies. Ze steken niet, maar aangenaam is het ook niet.
Entebbe International Airport
Lees verder Entebbe, Bulago (25 maart 2010)
Zuidhorn, Waddenzee en Assen (4 maart 2010)
Ik heb collega’s Elyse en Elvera uitgenodigd om mee te vliegen en Groningen eens vanuit de lucht te bewonderen. We hebben enorm geboft met het weer, want het was superhelder! En geen wolkje aan de lucht. We konden heel Groningen en Friesland overzien van de Dollard tot aan het IJsselmeer!
Er waren meer die van het mooie weer profiteerden want het was erg druk op het vliegveld.
Er waren meer die van het mooie weer profiteerden want het was erg druk op het vliegveld.
IFR les 3 (2 maart 2010)
De derde IFR les doen Ale en ik beide een Dobak 1D departure, een VOR DME approach op baan 05 en een ILS approach op baan 23. Ik vlieg eerst, nog gedeeltelijk met daglicht. Ale vliegt geheel in het donker. We vliegen op FL040, waarbij we af en toe in een wolk zitten. Het vliegen van de ILS approach ging al een stuk beter dan de vorige keer.
IFR les 2 (14 feb 2010)
In december heb ik mijn NQ (Night Qualification gehaald), een voorwaarde om met de modulaire IFR (op instrumenten vliegen) opleiding te beginnen.
Vandaag mijn tweede IFR les, na een korte 30-minuten les in december. Een DOBAK-1D departure gevlogen, wat bochten en speed changes. En tweemaal een ILS approach. Alles ging best goed, behalve de ILS approaches. Moet nog sneller corrigeren met kleinere correcties.
We lessen met z’n tweeën. Is erg handig want je maakt de oefeningen zo twee keer mee. Eén keer zelf achter het stuur en één keer vanaf de achterbank.
De Piper staat klaar op een besneeuwd platform voor de hangar.
Oudejaarsvlucht 2009
De laatste vlucht van 2009 gaat van Eelde naar Texel en terug. We nemen de Piper Archer PH-EAH mee. Vanwege een wat lage wolkenbasis (900 voet) vertrekken we met "Special VFR" clearance van Eelde. De baanverlichting wordt zelfs voor ons ontstoken! Het zicht is onder die lage wolkenbasis overigens uitstekend. Er staat een flink briesje uit het noordoosten, wat ons een grondsnelheid van maar liefst 136 knopen oplevert, zodat we in een half uur al op Texel staan.
Onderweg zien we van boven een mooi besneeuwd Groninger en Fries landschap. Op Texel zijn er slechts twee bezoekende vliegtuigen vandaag. Erg rustig dus, maar gelukkig bleef het restaurant speciaal voor ons nog even open!
Besneeuwd Groningen
Lees verder Oudejaarsvlucht 2009
Driemaal luchtdoop, 12 dec 2009
Vanmiddag een vlucht gemaakt met drie mensen die nog nooit gevlogen hebben. Dus drie keer een luchtdoop!
We moesten het vertrek een half uurtje uitstellen vanwege een regenbuitje, maar daarna toch nog fraai vliegweer gehad. Er stond een zwakke noordoostenwind (4 knopen slechts), bewolking op ruim 3000 voet, zonnetje er bij en goed zicht. Dus de juiste ingrediënten voor een mooie rustige herfstvlucht.
De vlucht ging over het Paterswoldse meer, Haren, Groningen en vervolgens over het Groninger land naar Schiermonnikoog.
Op de terugweg, ten zuiden van Groningen, richting Paterswoldse meer
Lees verder Driemaal luchtdoop, 12 dec 2009
Nachtkwalificatie
De papieren zijn op de bus. Met de aanvraag voor de aantekening "Night Qualification" op mijn brevet. Dat staat mij toe om ’s nachts VFR (op zicht) te vliegen. Niet dat ik daar in Nederland iets aan heb, want dat mag hier niet. Maar in Duitsland wel. Maar goed, ik heb die aantekening wél nodig, om een opleiding IFR (instrumentvliegen) te mogen beginnen. Hopelijk komt het papiertje met de NQ aantekening snel binnen, want ik heb zin in de IFR opleiding!
Emden 22 nov 2009
We zouden naar Budel vliegen, maar vanwege diverse regenbuien en harde wind ging dat niet door. We wilden toch even vliegen, maar dan in de buurt. De keuze viel op Emden, mede omdat de baan daar ook in de (harde) wind ligt. Op het moment dat we wilden vertrekken, trok echter net een hevige regenzone over.We besloten even te wachten, en dat werd beloond want even later was het CAVOK (ceiling and visibility ok – dwz geen wolken!). Met een ruime boog via de Waddenzee vlogen we naar Emden. We landen op landing runway 25. Het was verder rustig op het veld, alleen de kerstman vertrok in een heli. Wel stond in het restaurant een uitstekend buffet klaar (de "zondagse brunch"). Op het platform stond ook nog de Falcon die de week daarvoor nét met zijn neuswiel aan het eind van de baan in het zompige gras was weggezakt.
De Cirrus voor de toren van Emden
Lees verder Emden 22 nov 2009